Θεραπεία Πένθους και Απώλειας
Διαταραχές προσαρμογής / υποστήριξη πένθους
Ανάλογα με την ατομική προδιάθεση, το ψυχοκοινωνικό στρες, τα αναπτυξιακά βήματα, οι τραγικές εξελίξεις στη ζωή ή ακόμα και το πένθος μπορεί να οδηγήσουν σε μια υποκειμενικά αντιληπτή δυσφορία με συναισθηματική έκπτωση και σχηματισμό συμπτωμάτων. Συνήθη αποτελέσματα είναι το άγχος, η κατάθλιψη, η ανησυχία και ο θυμός και το αίσθημα ότι δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε ή να συνεχίσουμε την καθημερινή ζωή.
Η θεραπεία πένθους / προσαρμογής εντοπίζει και επιλύει τις συγκρούσεις διαχωρισμού που εμποδίζουν την αντιμετώπιση των καθηκόντων του πένθους σε άτομα για τα οποία το πένθος είναι απόν, καθυστερημένο, υπερβολικό ή παρατεταμένο (τύποι πένθους).
Θεραπευτική προσέγγιση για θεραπεία πένθους
Η συστηματική απευαισθητοποίηση συνδέει το φόβο ως μαθημένη αντίδραση σε ένα ερέθισμα με μια θετική κατάσταση στην οποία εμφανίζεται μια θετική αντίδραση. Η χαλάρωση θεωρείται θετική αντίδραση. Ο πάσχον με μια σαφώς περιγεγραμμένη φοβία συντάσσει έναν κατάλογο με δέκα φόβους, ταξινομημένους κατά ένταση. Σε εφαρμογή στο πένθος, μπορεί να δημιουργηθεί μια ιεραρχία ιδιαίτερα στρεσογόνων καταστάσεων σε σχέση με το χαμένο πρόσωπο και να χρησιμοποιηθεί για τη σταδιακή εκτόνωσή τους μέσω της ταυτόχρονης χαλάρωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή, η μνήμη του νεκρού προσώπου ή των αντικειμένων που τον θυμίζουν προκαλείται μαζικά για να επιτευχθεί στη συνέχεια η υποχώρηση των συμπτωμάτων πένθους.
